Une douche écossaise

Deze week stond ik voor veel verrassingen, sommige al wat leuker als anderen...

Laten we beginnen met de positieve verrassingen! Op dinsdag en woensdag bracht ik nog eens een bezoek aan mijn stageschool. Ik observeerde mijn leerkracht, de leerlingen, de manier van lesgeven... In samenspraak met mijn mentor besloot ik niet slechts 12 uren per stageweek les te geven maar dat ik haar volledige rooster overneem en dus 24 uren per week voor de klas zal staan. Dit geeft me meer leerkansen om mijn lesgeven te verbeteren en zo leer ik de manier van voor de klas staan in immersie-onderwijs ook beter kennen. Dit is namelijk niet zo gemakkelijk als het lijkt.
Woensdagvoormiddag stond er een bezoekje aan het zwembad van Outre-Meuse op de planning, het verbaasde me dat sommige leerlingen nog moesten leren zwemmen. Na een gesprek hierover bleek dat de leerlingen in het zesde leerjaar pas hun eerste zwemlessen krijgen, dit na een dodelijk ongeval met een leerling van het eerste leerjaar. Dat is natuurlijk een zeer negatieve verrassing...

Donderdag om 12 uur stond er een Skype-gesprek met mijn leergroepbegeleider, Eveline Lemmens, gepland. We spraken over mijn voortgang in Luik, mijn ervaringen en zorgen. Volgens haar zit ik momenteel goed op schema, dit voel ik ook zo aan. Ik probeer mijn opdrachten van Hasselt én Luik niet uit het oog te verliezen. Volgende maand zal ik haar een werkzorg moeten doorsturen die ik ervaar op mijn stageplaats.

Leuke verrassingen zie ik ook als uitstapjes maken, vrienden terugzien... Op vrijdagavond had ik in Bree afgesproken met een vriendin. We konden bijpraten, vergezeld door een heerlijk dessertje van de Potter. Hierna zetten we de avond verder met een drankje in het plaatselijke jeugdhuis, de Kouter.
Maandag had ik geen les, dus besloot ik mijn mama en oma uit te nodigen om Luik beter te leren kennen. We brachten een bezoekje aan mijn favoriete bakker, bezochten de grote trekpleisters van Luik (zoals 'de trappen' die zondag bij Flikken Maastricht in beeld kwamen) en shopten erop los. Om de dag leuk af te sluiten kookten we gezellig samen op mijn kot. Het was een zeer geslaagde uitstap!

Zoals ik eerder al vermeldde, had ik ook enkele negatieve ervaringen...
De verwarming besloot nog maar eens stuk te gaan waardoor we vier volle dagen in de kou zaten. Hier bovenop kwam dan ook nog eens het feit dat het fornuis en de oven zondag niet werkten. Ik stond klaar om cupcakes te bakken toen ik merkte dat de oven het niet deed. Wat een domper op de feestvreugde... Mijn spaghetti carbonara van 's avonds zou er dus ook niet van komen. Gelukkig bood Emilie mij een opwarmmaaltijd aan. Op dinsdag bakte ik een heerlijke quiche met broccoli en zalm die ik met haar deelde uit dank.

De grootste negatieve ervaring tot nu toe beleefde ik deze nacht... Om kwart voor één werd ik wakker van een snurkend geluid. Aangezien we met elektronische sleutels werken valt het soms voor dat we deze vergeten in onze kamer en dan niet meer binnen kunnen.
Ik dacht dat Luca zijn sleutel vergeten was en dus niet in zijn bed kon slapen. Ik wou hem een slaapzak aanbieden en deed de deur naar de gang open... Recht voor mijn deur lag er een jongen te slapen, in kleren die volledig vuil waren, en het was NIET Luca.
Snel besloot ik de deur terug dicht te doen, ik plaatste een bericht op de Facebook-groep van ons kot en binnen de twee minuten kreeg ik antwoord van Federico, mijn held! Hij zou de jongen wel wakker komen maken en hem vragen te vertrekken.
Uiteindelijk bleek dat hij hier helemaal niets te zoeken had en dat hij mee naar binnen was geglipt met een student die hier wél verblijft.

Wat een avontuur, wat een spanning! Hopelijk neem ik de komende week géén 'douche écossaise' en kan ik beginnen met het voorbereiden van mijn lessen voor het vijfde en zesde leerjaar.